کوروش از دید تاریخ نگاران بیگانه

گزنفون می گوید: کوروش سطوت و رعب خود را به تمام روی زمین نشان داد به طوری که همه را مات و مبهوت ساخت و حتی یک نفر جرات نداشت از حکم او سرپیچی کند و نیز توانست دل های مردمان و قلوب ملل را طوری فریفته ی خویش سازد که همه می خواستند جز اراده ی او کسی بر آن ها حکومت نکند. کنت کو بینو_مورخ و سیاستمدار قرن نوزدهم فرانسه_درباره ی کوروش می نویسد:او هیچ گاه نظیر خود را در جهان نداشته، این یک مسیح بود و مردی که درباره اش تقدیر مقدر داشته بود باید برتر از دیگران باشد. او یک انسان کامل و یک راد مردی بود که به حکم تقلید باید برتر از دیگران باشد. هردوت گوید:کوروش پادشاهی بزرگوار، بخشنده و آسان گیر بود و مانند دیگر خسروان ایران به مال و منال علاقه نداشت، داد ستمدیدگان می داد و خیر خواهی مردم را می خواست.گزنفون می نویسد:کوروش پادشاهی هوشیار و مهربان بود. توأم با نبوغ پادشاهی خوی و روش حکیمان را داشت و می کوشید که کشورش را به پایه ای بسیار بلند برساند. بخشش و نوازش او بر بزرگ منشی و سرفرازی اش می چربید، خدمت به مردم را می خواست، داد گستری فروتنی و نرم دلی او جای کبر و غرور را در وی گرفته بود. گرندی، استاد دانشگاه آکسفورد لندن و مورخ معاصر در تاریخ باستان که تنها مرجع درست شناخته می شود چنین می گوید: شک نیست که سخصیت کوروش شخصیت نایاب و بی مانند و در زمان خود غیر عادی بود، کوروش دل ملت های همزمان خود را چنان در ربود و اثری ژرف به جای گذاشت که اندیشه را مات می کند و عقل را در شگفتی می اندازد